Salim Şengil, öykülerinde sıradan insanların günlük yaşam içindeki serüvenlerini, arı bir dil, yalın bir anlatımla yansıtmıştır, insanın toplumla ilişkilerini, ilişkilerindeki çelişkileri gerçekçi bir bakış açısıyla, alaylı yanı ağır basan bir tutumla ortaya koymuştur. Şengil, dile özen gösteren bir yazardı. Onun için, öykü demek, dil demekti. Bir öykünün sözcük sözcük, tümce tümce yazılıp geliştirileceğine inanırdı. Yazdığı her cümleyi yazdıktan sonra yüksek sesle okuyup, kimi zaman başkalarına da okutarak istifini, ses uyumunu denetlerdi.
Bu parçada sözü edilen yazarla ilgili aşağıdakilerden hangisine değinilmemiştir?
Eserlerinde alaylı bir dil kullandığına
Gerçekçi bir bakış açısıyla konuları anlattığına
Sıradan insanların günlük yaşam mücadelesini anlattığına
Dile önem verip, sade ve yalın bir dil kullandığına
Sadece öykü türünde eserler verdiğine